~ If you love me more then I love myself, I get jealous
“Ik krijg allemaal van die jeugdherinneringen” zegt ze. “Vuur en liefde zijn de enige dingen die méér worden als je ze deelt” zegt hij, terwijl hij een stokje in het vuur houdt.
Hij vindt vuur delen makkelijker dan liefde. Vroeger moest hij vaak de kaarsen van de kroonluchter aansteken. Dat probeerde hij dan met één lucifer. De kunst was om zo snel mogelijk van de ene kaars naar de andere te bewegen, zodat je ze allemaal met lucifer aan kon steken, maar net niet zo snel dat de lucifer uitwaaide. Een spannend evenwicht. Terwijl hij hieraan dacht voelde hij zich een beetje uitgewaaid. Zou hij te snel van de ene vlam naar de andere zijn gedanst?
“Vroeger,” gaat ze verder “had ik een knuffel, het was een pinguïn. Ik heb ‘m nu nog. Hij ziet eruit als een hele oude, rimpelige pinguïn. Kaalgeknuffeld als een naaktkat. Ik neem hem nog steeds met me mee, telkens wanneer ik verhuis. Het was altijd mijn beste vriendje, en nog steeds. Ook al ziet-ie er niet uit”.
“Zou je zeggen dat je van ‘m houdt?” “Ja” zegt ze. “Zoals van een mens?” “Ja” zegt ze nog eens, resoluut.
Als ik ‘m een tijd niet gezien heb, moet ik ‘m zoeken. Dan mis ik ‘m, hij geeft me blijkbaar wat.
“Hmm.. is dat houden van?” vraagt hij.
“Het is genoeg” zegt ze.