Je trekt me aan
en maakt me boos tegelijk
je bent zo begerenswaardig dat
ik naar mijn schoenen kijk
waar moet ik beginnen
iemand zijn wie jij kent
ik wil niet met je praten
alleen maar weten wie je bent
door schreeuwend na te denken
wat jij van mijn schoenen vindt
kom ik zwijgend aan mijn eind
en hoop ik dat jij begint
zo blijf ik dromend zitten kijken
denken aan op blote voet
het ligt toch aan die schoenen
die zitten vol met moed
zonder stoere sokken
ben ik heel erg naakt
ik wil niet met je zoenen
alleen maar weten hoe je smaakt
als ik daar eens zou beginnen
is er helemaal geen haast
wil ik niet met je naar bed maar
wakker worden met jou ernaast