Een regenpijp heeft nagenoeg zijn hele leven hetzelfde uitzicht. En of de muur hem nu had aangemoedigd of niet, de regenpijp had besloten dat hij om de hoek wilde kijken.
Het huis stond op de top van een heuvel. Het landschap strekte zich uit als zijn onopgemaakt bed. Een paar kreukels verder stond een kasteel. De man die het huis zo nu en dan bewoonde keek naar het kasteel en dacht dat het in zou storten als hij het landschap op zou schudden.
Zijn ogen gleden langs de dakgoot van het huis en hij verwonderde zich over de repeterende vorm die de schaduw in de leegte tussen de dakpannen en de dakgoot vormde. De pannen waren nog met mensenhand gemaakt en ondanks de herhaling was de lange vorm in de leegte nergens gelijk. Als hij zijn ogen snel heen en weer liet bewegen langs de goot deed de golvende lijn hem denken aan de mechanische stijgende en dalende beweging die elektrischiteitsdraden maakten, hangend tussen de palen langs de weg. Hij liet de vlakken van het huis een voor een verdwijnen tot alleen de negatieve vorm over bleef, zwevend boven de heuvel. De muren waren weggedacht, maar het huis stond er nog steeds.
Het huis was groot, aan een kant hoog omdat het tegen de helling van de heuvel was gebouwd. Terwijl hij dat in zich opnam vroeg hij zich af; Zou het huis langzaam naar beneden schuiven? Zijn blik fixeerde zich op de verticale lijn langs de hoek van het huis om dit te controleren. Hij nam de omgeving buiten de scherpte van dat beeld in zich op. Boven de onscherpe rand van de heuvel dreef een wolk in zijn blikveld. Het huis begon onmiddellijk te schuiven. Heuvelopwaarts. Zoals de horizon zich de hele dag al langzaam naar de zon bewoog.
Wat zou het fijn zijn als hij dit aan iemand kon laten zien, zonder het uit te leggen. Aan zijn vriend, niet aan zijn vader. Die zou onmiddellijk beginnen over de loshangende regenpijp, waardoor sommige druppels gewoon toch direct doorvielen naar de grond, zonder gebruik te maken van de door hem aangeboden laatste meters. Hij zou beginnen over de donkere wolk achter het huis zonder te begrijpen dat de druppels in die wolk het niet erg vinden om zonder regenpijp vallen.
De man was geen druppel maar stelde zich toch voor hoe het zou zijn om aan de dakgoot te hangen. De grond zou vast vanzelf naar hem toe komen.